دلم دیگر برای خودم هم

نمی تپد.

............

کوروش میگه:

بودن باکسی که دوستش نداری و نبودن

باکسی که دوستش داری همه اش رنجه....

پس اگرهمچون خود

نیافتی مثل خداتنها باش

بی تکلم

تکرار گام تو را

پلک می زنم

نزدیک تر بیا

که از عشق به تو نزدیک تر

منم

اي کـــاش

می پسـندم پاییـز را

که معافـم می کنـد

از پنـهان کردن

دردی که در صـدایم می پیچـد ُ

اشکی که در نگاهـم می چرخـد

آخر همه مـی داننـد

سـرما خورده ام . . . !

(..')/♥ ♥('..)
.\♥/. = .\█/.
_| |_ ♥ _| |_

گاهی میان وسعت دستان خالیم،

حس می کنم

تمام دار و ندارم نگاه توست

آدم هـــــــا... فـرامـوش نـــمیکــــنند ... !! ...
فــــــــقط ...
دیـــگر  ســـــــــــــــــــــاکت میشـوند ...
هـمین....!

چند وقتـﮯست

هر چـﮧ مـﮯگردم

هیچ حرفـﮯ بهتر از سُڪوت پیدا نـِمـﮯڪنم

نگآهم امٌـآ . . .

گاهـﮯ حرف مـﮯ زند

گاهـﮯ فریــآد مـﮯڪشد

و من همیشـﮧ بـﮧ دنبال ڪسـﮯ مـﮯگردم

ڪـﮧ بفهمد

این نگآه خستـﮧ

چـﮧ مـﮯخوآهد بگوید . .

ای دل! شدی سنگ صبوری برای همـــــــــــه.
همیشه شریک دردهایشان بودی و همنشین دل خرابشان..
همیشه لحظه های تنهایشان با تو تقسیم می شد و بغض های گلوگیرشان با گریه بر شانه های تو جاری می شد.  
ولی کـــــــــــــــاش می دانستند درد تو کمتر نیست، حال تو بهتر نیست..
کـــــــــــاش می توانستی فریاد زنی که تنهایی درد دارد و چه سخت است..
اما ملالی نیست!
شاید، شاید قسمتت این بود.
درد کشیده باشی تا بفهمی حال دلی را که درد امانش را بریده و بفهمی نگفته هایی را که پشت سنگینی یک بغض پنهان مانده.

خدایا تنها مگذار دلی را که هیچکس دردش را نمی فهمد،
چــــــــــــرا که خود می دانی چه سخت است تنهایـــــــــــی.